Иницијална архитектура

Архитектура

Мрежната инфраструктура е во контекст на моделот клиент-сервер. Клиент-сервер архитектурата е компјутерски модел во кој серверот е домаќин (host). Тој испорачува и управува со повеќето ресурси и услуги што треба да ги потроши клиентот. Овој тип архитектура има еден или повеќе клиентски компјутери поврзани со централен сервер преку мрежа или интернет конекција. Системот прави поделба компјутерски ресурси. Архитектурата клиент/сервер е исто така позната како компјутерски модел за вмрежување или мрежа на клиент/сервер бидејќи сите барања и услуги се испорачуваат преку мрежа. Централниот сервер е поврзан со базата на податоци, додека серверскиот оперативен систем е Linux. Клиентот треба да поседува стабилна интернет врска за да може да оствари комуникација со серверот.

Карактеристики на клиент-сервер моделот се:

• На клиентите и серверите им треба различна количина хардверски и софтверски ресурси.

Машините за клиенти и сервери може да припаѓаат на различни продавачи. Хоризонтална приспособливост (зголемување на клиент - машините) и вертикална приспособливост (миграција на помоќен сервер или решение за повеќе сервери) Клиентска или серверска апликација комуницира директно со протоколот за транспортниот слој за да воспостави комуникација и да испраќа или прима информации. Еден компјутер од класа на сервер може да понуди повеќе услуги во исто време; потребна е посебна серверска програма за секоја услуга.

Предности на клиент-сервер моделот во споредна со P2P се:

• Подобрено споделување податоци - податоците се чуваат со вообичаени деловни процеси и се манипулираат со сервер и се достапни за назначени корисници (клиенти) преку овластен пристап.
• Интеграција на услуги - на секој клиент му е дадена можност да пристапи до корпоративни информации преку работниот интерфејс, елиминирајќи ја потребата да се логира во терминален режим или друг процесор. Алатките за работна површина како табеларни пресметки, презентации на power point итн. Може да се користат за справување со корпоративни податоци со помош на бази на податоци и сервери за апликации кои се наоѓаат на мрежата за да произведат значајни информации.
• Заеднички ресурси меѓу различни платформи - апликациите што се користат за модел на клиент/сервер се изградени без оглед на хардверската платформа или техничката позадина на оперативниот софтвер, обезбедувајќи отворена компјутерска околина, наметнувајќи ги корисниците да ги добијат услугите на клиентите и серверите (база на податоци, апликација, сервери за комуникација).
• Можност за обработка на податоци и покрај локацијата - се наоѓаме во ера која претрпува трансформација на системи фокусирани на машини во системи со корисничко внимание. Системите фокусирани на машинство како главна рамка, мини-микро апликациите имаа уникатни платформи за пристап како и функционални клучеви, опциите за навигација, перформансите и безбедноста се доста видливи. Преку клиент-сервер, корисниците можат директно да се најават во системот и покрај локацијата или технологијата на процесорите.
• Лесно за одржување - бидејќи архитектурата клиент-сервер е дистрибуиран модел што претставува дисперзирани одговорности меѓу независни компјутери интегрирани низ мрежа, тоа е предност во однос на одржувањето. Лесно е да се заменат, поправат, надградат и преместат додека клиентите остануваат непроменети. Ова незнаење за промена се нарекува капсулација.
• Безбедност - серверите имаат подобра контрола на пристапот и ресурсите за да се осигураат дека само овластените клиенти можат да пристапат или манипулираат со податоците, а ажурирањата на серверот се администрираат ефикасно.

Класен дијаграм

Секвенцијален дијаграм