Нормализација

Нормализација на BookRequest

Првично: BookRequest = {RequestId, RequesterId*, OwnerId*, BookId*, InventoryId*, RequestStatus, RequestDate}

• RequesterId референцира кон User(UserId)
• OwnerId референцира кон User(UserId)
• BookId референцира кон Book(BookId)
• InventoryId референцира кон Library(InventoryId)

RequestId	RequesterId	OwnerId	BookId	InventoryId	RequestStatus	RequestDate
1	1	2	1	1	Approved	2024-04-15
2	1	4	3	2	Pending	2024-06-23

1НФ: Вредностите на атрибутите се атомични. 2НФ: Сите атрибути се функционално определени од примарниот клуч RequestId кој е составен од само еден атрибут (не е композитен).

3НФ: Примарниот клуч RequestId ги одредува сите атрибути.

Но, ако ги погледнеме InventoryId и BookId, меѓу нив може да ја има функционалната зависност:

InventoryId -> BookId

Заради тоа што InventoryId ќе биде поврзано за специфична книга, поради појавата на транзитивност RequestId -> InventoryId -> BookId, и поради тоа што InventoryId не е супер-клуч, ова може да ја наруши 3НФ. Бидејќи веќе имаме релација ContainsLibraryBook(InventoryId*, BookId*), можеме безбедно да го извадиме атрибутот BookId од BookRequest, бидејќи преку InventoryId можеме лесно да стигнеме до BookId, и точно да одредиме за која книга се работи.

Па затоа можеме да ја смениме релацијата во: BookRequest= {RequestId, RequesterId*, OwnerId*, InventoryId*, RequestStatus, RequestDate}

И сега да ја исполнува 3НФ.

БКНФ: На левата страна од ФЗ има супер-клуч.