= Имплементација на кориснички сценарија

== Општи информации
Нашата апликација, како што е наведено и во претходните фази, се темели на клиент-сервер архитектура. Во овој случај клиентската страна е „претставена“ преку React апликација, додека пак серверската страна е Spring Boot апликација. Во основа на оваа архитектура е комуникација меѓу клиентот и серверот преку HTTP барања. За визуелизација и давање можност за интеракција на крајниот корисник, кој управува директно со апликацијата на клиентска страна, беше потребно да воспоставуваме конекција и соодветно да ги обработуваме простите податоци кои пристигнуваат од серверската страна. Ова го постигнавме преку Axios HTTP клиентот кој е инсталиран на клиенстката апликација и неговата инстанца во продолжение е онаа преку која ги испраќаме сите барања до серверот.
{{{#!javascript
import axios from "axios";


const instance = axios.create({
    baseURL: "http://localhost:8080/",
    withCredentials: true,
    maxRedirects: 1,
})

export default instance
}}}
На овој начин обезбедуваме при секое барање основниот URL да биде основниот URL на серверската апликација, додека пак со поставување на параметарот withCredentials овозможуваме препраќање на колачињата и XMLHttpRequest, што овозможува прибавување на нови податоци без целосно одновно вчитување на страницата.
=== Custom React Hook-и
За поедноставно справување со HTTP GET и POST барањата, кои како што претходно споменавме се главната врска меѓу клиентската и серверската страна и практично не е можно да постои компонента каде не се употребуваат, креиравме наши React Hook-и кои се реискористливи и можат да се употребуваат во различни сценарија со едноставна промена на URL-то
==== useGet
{{{#!javascript
import axios from "../../axios";
import {useState, useEffect, useContext} from 'react';

const useGet = (url) => {
    const [data, setData] = useState(null);
    const [isLoading, setIsLoading] = useState(true);
    const [changed, setChanged] = useState(0)
    const getData = async (uurl) => {
        await axios.get(uurl}).then((res) => {
            setData(res.data);
        }).catch((error) => {
            console.log(error)
            window.location.href = '/error'
        })
            .finally(() => {
                setIsLoading(false);
            });
    };

    useEffect(() => {
        setIsLoading(true);
        getData(url);
    }, [dep, url, changed]);

    return {
        data,
        setData,
        isLoading,
        getData,
        setChanged
    };
};


export default useGet;
}}}
Како што и самото име кажува, овој Hook го користиме за GET барања кон серверската страна. При инстанцирање се наведува URL кон кое се праќаат барањата. За чување на податоците кои се добиваат како одговор се користи концептот на useState од React што овозможува ререндерирање на сите компоненти при промена на состојбата на објектот. На сличен начин се постапува и со знаменцето за вчитување на податоци, кое при испраќање на барањето се поставува на true, додека пак кога ќе заврши обработката се враќа на false. Истото служи како guard clause за компонентите кои ги користат податоците кои се чекаат од GET барањето, како би се избегнале исклучоци во случај кога рендерирањето на компонентата ќе заврши пред податоците да бидат вчитани. Асинхроната функција која ги прибавува податоците од серверот е ставена во useEffect callback, што овозможува нејзино реизвршување при промена на некој од елементите во низата зависности. Овој концепт го искористивме за да овозможиме на едноставен начин ререднерирање на компонентите во кои додаваме нови записи, преку вметнување на дополнителна вредност/состојба changed во низата зависноти која пак, при праќање на барање кое очекуваме да предизвика промена на податоците достапни на страницата, се менува и со тоа автоматски се испраќа ново GET барање и промените се одразуваат на компонените кои се зависни од нив. GET барањето испратено преку Axios HTTP клиентот враќа Promise со кој соодветно се справуваме на горенаведениот начин: 
- во then сегментот состојбата на data се поставува на податоците кои се вратени од серверот (ова значи дека барањето поминало со статус 200); 
- catch сегментот се извршува кога одговорот на барањето е со статус 4ХХ, односно грешка, па во овој случај корисникот се пренасочува до страница со грешка
- finally сегментот се извршува во секој случај, односно означува дека комуникацијата е завршена, вратен е одговор од серверот, па тука се поставува знаменцето isLoading назад на false