| 7 | | Конфигурирањето на shared_buffers се прави преку менување на postgresql.conf датотеката каде што се наоѓа параметарот shared_buffers (најчесто би требало да се наоѓа во /etc/postgresql/{version}/main/postgresql.conf). Општо препорачување е да се постави на околу 25% од вкупната RAM меморија на серверот, но не повеќе од 8GB за повеќето системи бидејќи PostgreSQL користи и оперативниот систем за кеширање. На пример, ако имате 16GB RAM, можете да поставите shared_buffers = 4GB или shared_buffers = 4096MB. По промената на оваа вредност, потребно е да го рестартирате PostgreSQL серверот за промените да стапат на сила, бидејќи ова е параметар кој не може да се менува динамички. За помали системи со помалку од 1GB RAM, препорачува се да започнете со 128MB и постепено да ја зголемувате вредноста додека не забележите подобрување во перформансите. Важно е да се тестираат перформансите по секоја промена и да се следат системските ресурси за да се избегне преоптоварување на меморијата. |
| | 7 | Конфигурирањето на shared_buffers се прави преку менување на postgresql.conf датотеката каде што се наоѓа параметарот shared_buffers (најчесто би требало да се наоѓа во /etc/postgresql/{version}/main/postgresql.conf). Општо препорачување е да се постави на околу 25% од вкупната RAM меморија на серверот, но не повеќе од 8GB за повеќето системи бидејќи PostgreSQL користи и оперативниот систем за кеширање (иако ова е сепак релативно, зависи од спецификациите на машината, зависи од потребите на системот итн. Особено кога базата си има цервер дедициран само за неа, shared_buffers може да бидат и повеќе од 25%, се разбира се додека не штети на останатиот дел од системот). На пример, ако имате 16GB RAM, можете да поставите shared_buffers = 4GB или shared_buffers = 4096MB. По промената на оваа вредност, потребно е да го рестартирате PostgreSQL серверот за промените да стапат на сила, бидејќи ова е параметар кој не може да се менува динамички. За помали системи со помалку од 1GB RAM, препорачува се да започнете со 128MB и постепено да ја зголемувате вредноста додека не забележите подобрување во перформансите. Важно е да се тестираат перформансите по секоја промена и да се следат системските ресурси за да се избегне преоптоварување на меморијата. |
| | 8 | |
| | 9 | Друга опција за да се промени shared_buffers параметарот е преку конзола. Команда за да ја видите моменталната големина е: `show shared_buffers;`, а за да се промени е: `alter system set shared_buffers to <desired_size>;` |
